inmiddels zijn de poezen bij 9 weken en morgen middag krijgen ze hun eerste entingen, chip en paspoort.

Maike, onze dierenarts komt aan het eind van de middag en ik weet nog van vorig jaar, dat ze daar een flinke kras aan haar hand aan over heeft gehouden. De kittens vonden het niet echt geslaagd en waren de rest van de dag ook zwaar beledigd. Ben benieuwd hoe het nu zal gaan.

Inmiddels zijn alle kittens voorzien van nieuw pesoneel. Alle mensen zijn langs geweest, sommige zelfs meerdere keren om hun nieuwe huisgenoot te komen bewonderen en knuffelen. Ze zijn natuurlijk ook allemaal welkom en mogen zo vaak komen als ze willen.

Inmiddels wordt het steeds makkelijker om ze uit elkaar te houden, ze hebben allemaal hun eigen kenmerken. En ze zijn meesters in het na-apen. Alles wat mama doet wordt geïmiteerd, zelf het tegen de deur opspringen, zij weten inmiddels ook wel dat er dan binnen enkele seconden het personeel (ik dus) binnenkomt om mee te spelen, knuffelen of om iets lekkers neer te zetten. Als ik snoepjes kom uitdelen, zijn ze ook allemaal “present” en ben ik natuurlijk hun favoriet. Maar als de snoepjes op zijn (lees: ze hebben genoeg gesnoept) dan ben ik ook meteen weer vergeten, en gaan ze verder met spelen en ravotten. En dat gaat hard niet meer normaal! Hoe snel ze zijn op de kleine pootjes echt niet te geloven, ze rennen achter elkaar aan alsof hun leven er van af hangt, springen dan boven op elkaar en proberen in elkaar poot te bijten. Soms piept er een, dan gaat het wat te hard, maar gelukkig stopt de andere dan ook om dan 10 seconden later zelf weer aangevallen te worden.

Voor mij verveeld het nooit, ik kan er naar blijven kijken….. En dat doe ik dus ook, 🤗