Begin januari, alle drukke kerstdagen en oud en nieuwjaar-stress voorbij, is het dus heerlijk rustig….. Tot 9 januari, ik heb het idee dat ze krols wordt en inderdaad in de middag kreunt en kronkelt ze. Caesar is onrustig als hij in de kamer is of als hij mijn handen ruikt. Julia probeert ook steeds naar hem toe te gaan, maar dat kan natuurlijk niet, want Caesar heeft zijn eigen kamer.

De volgende dag heb ik ze bij elkaar gezet. Julia ging eerst in een mandje liggen zodat Caesar er niet bij kon, maar na even rustig gelegen te hebben ging ze toch voor hem klaar liggen. Uiteindelijk zijn ze ongeveer anderhalve dag bij  elkaar geweest en hebben ze van elkaar genoten.

Natuurlijk is het dan niet meteen duidelijk zichtbaar, maar inmiddels wel. Ze is nu over de helft en ze is al een stuk voller, de tepeltjes zijn roze en duidelijk zichtbaar, ze eet en slaapt meer. Gelukkig speelt ze ook nog graag en is ook nog steeds even ondeugend als anders, dus volgens mij vindt ze het allemaal niet zo spannend. Ik wel, want inmiddels ben ik al weer een beetje bezig met de voorbeidingen. Dat wil zeggen, ik heb al wat spullen klaar gelegd die we straks nodig hebben. Zoals het weegschaaltje heb ik al weer tevoorschijn gehaald en staat alles in haar kast klaar, zoals schone handdoeken, warmte matje en lamp. Alle andere kleinere zaken worden de aankomende weken allemaal weer bij elkaar gezocht en dan zijn wij er klaar voor. We weten natuurlijk niet hoeveel kittens we mogen krijgen, maar als ze maar gezond zijn en Julia er weer net zo goed voor zorgt als vorige keer, dan ben ik een gelukkig mens.