Inmiddels zijn alle kittens naar hun nieuwe huis. Het afscheid nemen doe ik altijd met een knoop in mijn maag. Ik weet dat ze het goed zullen krijgen en dat de nieuwe eigenenaren ook lief voor ze zullen zijn, maar toch.

Ik heb er 13 weken dag en nacht voor gezorgd en je hecht je aan alle kittens. Dus een beetje pijn doet het afscheid altijd. Maar zoals ik gezien heb toen ik de kittens bracht krijgen ze het allemaal goed en zullen ze waarschijnlijk ook allemaal wel schandalig verwend worden. Overal stonden er mandjes klaar, was er voor een mooie kattenbak gezorgd en werden ze met open armen ontvangen. Iedereen was ook een of meerdere keren komen kijken en als je dan nog een aantal weken moet wachten voordat ze gebracht worden, tja dan duurt wachten lang.

Julia moest de eerste dag wel een beetje wennen en was ze op zoek. Dus een beetje extra TLC van ons en inmiddels is alles weer als vanouds. Lekker naast me op de bank luid spinnend en uiteindelijk lekker tegen me aan in slaap vallen. Wat een leven eigenlijk, maar ik geniet daar net zo van als zij!