Het is vandaag precies een maand geleden dat de kittens geboren zijn. Ze zijn nu 31 dagen oud. Het gaat erg goed en ze groeien hard, allemaal over of bijna aan de 500 gram. Claire heeft al geleerd dat ze melk met een klein beetje brinta van een bordje kan likken en Catelijn heeft al twee plasjes op de bak gedaan. De andere hebben zoiets van al mama het toch nog doet (wassen, voeden en alle andere zaken) dan ben ik liever lui en laat mama het mooi voor me doen.
Ze zijn nu een aantal keer per dag een uurtje ofzo uit de werpkist. Ze zijn er inmiddels ook al gewend en rennen de hele kamer rond. Vooral achter de verwarming is leuk. Het is een kleine lage radiator, met een randje erachter, dat is natuurljk heel spannend om overheen te lopen.
Ook hebben ze allemaal al met hun neus in het waterbakje van Julia gezeten, ze schrikken dan even, niezen eens en proberen dan toch nog eens te voelen ne proeven wat het is. Meestal blijft het bij een paar slokjes, want melk is toch veel lekkerder.
Als ze moe worden, of ik vind het wel genoeg geweest, zet ik ze terug in de werpkist. Hij is nu helemaal dicht, behalve de bovenkant zodat de klientjes er niet uit kunnen, maar julia er wel in en uit kan. Meestal zijn ze dan zo moe dat ze vrijwel meteen in slaap vallen, maar soms zijn ze ook zwaar beledigd, en springen ze nog tegen de zijkant omhaag omdat ze nog niet uit gespeeld waren. Dat duurt alleen nooit lang want meestal zijn ze toch echt wel moe en zo vertrokken naar dromenland. Lekker tegen mama of elkaar aan liggen en dan voor een paar uurtjes buitenwesten om daarna weer voor energie hier op hun kamer rond te rennen.
